Postkantoren in Salland

Salland is een wat moeilijk te definiëren geografisch gebied. Er wordt duidelijk het middenstuk van de provincie Overijssel mee bedoeld. Maar waar liggen de grenzen? De Kop van Overijssel wordt er zeker niet mee bedoeld. Dus Plaatsen als Kampen, Genemuiden, Staphort en Steenwijk zeker niet. Aan de oostkant hebben gemeentelijke herindelingen verwarring veroorzaakt. Nijverdal is wel Twente, zusterplaats in dezelfde gemeente Hellendoorn Salland. Idem Rijssen Twente, Holten Salland. Maar ook andere indelingen zijn we tegengekomen. Wij gaan de discussie niet aan!

In deze regio waren de aan de IJssel gelegen Hanzesteden Zwolle en Deventer al vroeg belangrijke postale knooppunten. In 1905 werden ze geclassificeerd als hoofdkantoor der derde klasse. Dedemsvaart zat in categorie 5, Ommen en Olst in 7 en Raalte en Wijhe werden in categorie 8 ingedeeld. Dalfsen en Hardenberg bereikten pas later de status van hoofdpostkantoor. Opvallend is dat, waar de zusterregio Twente maar weinig postale monumenten kent, Salland rijk gezegend is met een aantal Rijkmonumenten gebouwd onder leiding van Rijksbouwmeester Peters. Gerard doet verslag van een rondreis door zijn geboortestreek. Onder ziet u eerst een kaart van het gebied met de verzorgingsgebieden van de voorsorteercentra en de postcodes. Deze kaart stamt uit 2006.

Dedemsvaart

Het eerste postkantoor dat ik heb kunnen vinden dateert van 1 juli 1878, een gemeentelijk nieuwbouwpand. Zie pagina 686 van hvdS 1). Daaruit valt voorlopig te concluderen dat vóór die tijd het postkantoor meereisde met de postmeester en /of brievengaarder. Het pand uit 1878 is gelegen aan de Markt 1, bestaat nog steeds en is een gemeentelijk monument. In allerlei documenten vind ik als stichtingsdatum 1912, het verschil kan ik niet verklaren. In het bestemmingsplan Dedemsvaart Centrum, Markt 1- 1A wordt 1912 genoemd, de Historische Vereniging Avereest beschrijft het pand en geeft aan dat het Post- en Telegraaf kantoor in de jaren 1877-1878 is gebouwd. Net als Henk van der Schoor.

Ook wordt in de documentatie van de Historische Vereniging Avereest aangegeven dat het pand in 1919 zou worden verbouwd. De gemeente was dat uiteindelijk niet van plan en verkocht het pand aan het Rijk in 1921 voor f 17.500. Het Rijk verbouwt het pand voor f 40.900,00 door C. de Boer uit Coevorden en op 30 oktober 1922 wordt het vernieuwde pand in gebruik genomen.  Door de strenge vorst en ziekte van de aannemer werd de oplevering een paar keer uitgesteld. Er wordt voor f 486 aan meubilair aangeschaft. Pas in 1932 wordt het pand aangesloten op gas- en waterleiding.

Mijn vermoeden is dat de verbouwing ook inhield dat achter het oorspronkelijke pand een uitbouw met een plat dak werd gerealiseerd. Op Google maps  zijn foto’s van 2009 te zien. Dat deel heeft dienst gedaan als sociaal-cultureel centrum, is in 2012 afgebroken en er staat  nu een soort markthal waar een drogisterij in zit.

In 1978 werd de nieuwbouw van een voorsorteercentrum (VC) gerealiseerd aan de Markt 24 / hoek Meester Zacharias Tijllaan. Dit heeft dienst gedaan tot ergens begin 2000. In 2012 is het pand afgebroken, op Youtube is nog een filmpje te zien van de sloop. De plek is herontwikkeld en nu staat er een strak winkelcomplex met ondermeer de Jumbo.

De mogelijkheid bestaat dat de bouw van het eerste postkantoor annex directeurswoning is gestimuleerd doordat het hoofdkantoor van de Dedemsvaartse Stoomtramweg Maatschappij in 1884 in Dedemsvaart het hoofdkantoor kreeg. De Dedemsvaart (de vaart van Hasselt naar Gramsbergen) werd aangelegd door baron van Dedem, bedoeld voor het vervoer van turf.  Het dorp is groot geworden als veenkolonie. Het is nu onderdeel van de gemeente Hardenberg3).

Links: voor- en achterkant van het postkantoor aan de Markt in Dedemsvaart. Op de middelste foto is de uitbouw goed te zien. Onder zien we een foto van het afgebroken kantoor.

Hardenberg

Boven: de Voorstraat te Hardenberg vanaf de Vechtbrug, achter het postkantoor zien we de Stephanus kerk. Rechts: de loketten

Het belangrijkste pand van Hardenberg staat aan de Voorstraat 38. Het is een rijksmonument, een pand van Rijksbouwmeester Peters. Het is gebouwd in 1906 door de aannemer Aberson & Zn uit Steenwijk. Daarvóór werden de werkzaamheden uitgevoerd in het pand van de postmeester. Evenwel in 1903 werd er tijdelijk verhuisd naar de Oude Kazerne, de verplaatsing hield verband met “eene ernstigen ongesteldheid van den oude postmeester en brievengaarder“.  Voorstraat 38 is in 1938 inwendig gerenoveerd.  Vermoedelijk in 1960 is aan de achterzijde een nieuwe aanbouw gepleegd, het zg. nieuwe postkantoor werd in dat jaar geopend. In 2005  verloor het zijn functie. Het staat te huur als kantoorruimte.

Dalfsen

Een kleine en eenvoudige uitvoering van een postkantoor van Rijksbouwmeester Peters aan de Bloemendalstraat in Dalfsen. Tussen 2008 en 2014 bood het een aantal kunstenaars ruimte. In 2017 werd het verkocht aan twee particulieren die hier 10 appartementen voor de verhuur vestigden.

Na de invoering van de Postwet van 1850 kwam er al spoedig een hulppostkantoor in Dalfsen. Berend Jan van Enst werd door de gemeente aangesteld als brievengaarder en hield postkantoor bij hem aan huis op de hoek van het Kerkplein en de Bloemendalstraat, waar later het gemeentehuis was gevestigd. Hij was ook ambtenaar van de burgerlijke stand, wethouder en loco burgemeester. In 1887 was Hendrikus Houwing aangesteld, hij kocht het pand aan de Bloemendalsstraat  5 en er werden naast postale activiteiten ook telegrammen aangenomen.  In 1907 kocht het Rijk een stuk grond schuin tegenover dit pand en liet aannemer H Koster uit Nieuw-Amsterdam een nieuw pand bouwen voor f 24.980 naar een ontwerp van C.H. Peters met dienstwoning voor de directeur. Eerste bewoner H.M.J. de Chalmot. In 1929 werd het postkantoor gedegradeerd naar hulppostkantoor. In 1989 werd het pand gerenoveerd, zo werd de dienstwoning omgebouwd tot dienstruimte. De loketfunctie verdween in 1993 en na een reorganisatie van de postbezorging kwam het pand leeg te staan. Inmiddels zijn er appartementen in dit monumentale pand gerealiseerd.

Ommen

In 1823 werd een distributiekantoor voor de brievenpost in Ommen opgericht. Dit distributiekantoor werd in 1850 omgezet in een hulppostkantoor onder leiding van een brievengaarder. In 1881 volgde verhuizing naar de Kruisstraat, waar nu het VVV kantoor is gevestigd. Er werden ook telegrammen aangenomen, vooral voor de suikerfabriek in Lemelerveld. In verband met de aansluiting op het telefoonnetwerk werd in 1907 een nieuw postkantoor geopend aan de Markt. Dit pand, ook een ontwerp van C.H. Peters, werd gesloten in 2002. Inmiddels is het een brasserie. Vermeldenswaardig is nog dat in 1977 een verbouwing plaatsvond en dat de werkzaamheden tijdelijk verhuisden naar een noodkantoor aan de Varsenerstraat.

Boven: het uitnodigende postkantoor aan de Markt in Ommen

Raalte

“Vroeger in Salland”, een rubriek in  het weekblad voor Salland publiceerde over het Munstersche Posthuys. In 1832 werd bij Koninklijk Besluit een station voor de paardenposterij gevestigd op de Plas in Raalte. Het pand lag op de weg van Amsterdam naar Munster. In combinatie daarmee werd een café geëxploiteerd.

In 1889 werd voor het eerst een postkantoor geopend aan de Plas, een gemeentelijk nieuwbouwpand. Na 80 jaar werd het gesloten, afgebroken en de werkzaamheden werden  verplaatst naar de Westdorplaan en geopend door burgemeester A.J. Ganzeboom. Dit pand, inmiddels het oude postkantoor genaamd, was één van de voorsorteercentra. Het verloor haar functie door de afname van het postverkeer en de daarmee gepaard gaande reorganisaties, het werd in 2017 afgebroken en maakte plaatst voor een appartementencomplex het Postkwartier. Met het slopen van dit pand ging ook een kunstwerk van beeldhouwer Willem Hussem verloren2). De aannemer begreep niet dat het hier om een kunstobject ging

Linksboven: het postkantoor aan de Plas - Koestraat

Links: Het postkantoor aan de Westdorplaan met helemaal links op de foto het kunstwerk dat verdween in de shredder

Olst

In Olst staat het postkantoor gebouwd in 1879 in opdracht van de gemeente Olst nog steeds fier overeind. Het huisvest op dit moment een galerie en een woning op de bovenverdieping. De functie van postkantoor had het al niet meer sinds de jaren 70. De opvolger aan de Jan Scharmhardstraat is inmiddels al afgebroken. Het pand uit 1879 – Aaldert Geertstraat 39 – werd ontworpen door de Deventer architect Herman van Harten voor de prijs van f 9000. De grondaanschaf had f 4000 gekost. Het pand met een directeurswoning op de eerste verdieping werd verhuurd aan het Rijk, de Dienst Landsgebouwen, voor f 500 per jaar plus f 50 voor jaarlijks onderhoud.

In 1906 kreeg de telegraafdienst ook een plek en in 1907 de interlokale telefoondienst. Door de toename van activiteiten werd het pand een aantal keren verbouwd en vergroot met een uitbouw aan de achterzijde.

In 1936 daalde de status van het postkantoor tot niet geclassificeerd hulpkantoor.

Het gebouw stond ooit op de nominatie om gesloopt te worden en plaats te maken voor een parkeerplaats. Maar onder druk van veel Olstenaren, die fier waren op oud–Olst, is dat voorkomen.

Links: het voormalige postkantoor aan de Aaldert Geertsstraat 39 in Olst

Deventer

Boven: Deventer, de creatie van Peters aan de Nieuwstraat

Midden: De Kleine Overstraat uit 1873-1875

Onder: Het laatste hoofdkantoor van Post in Deventer aan de Diepenveenseweg

De stad Deventer is twee postale monumenten rijk. De jongste, uit het oeuvre van Peters , is in gebruik genomen in 1908, en ligt in de Nieuwstraat.  Het heeft dienst gedaan als centraal postkantoor in Deventer. Het pand bood ook ruimte aan andere PTT services, zoals een eenheid van 008. Wat was ook al weer 008? Dit was de dienst waar je het telefoonnummer van iemand kon opvragen. Een telefoonabonnee had meestal een telefoonboek van de eigen regio, voor verder weg was je aangewezen op 008. Die dienst werkte heel snel  en accuraat; geen bandjes van het aantal wachtenden dat nog voor u is! Het Peter’s pand staat er fier bij, het herbergt inmiddels stadsappartementen.

Maar daarvoor was er – en dat is een uitzondering – ook al een door het Rijk gebouwd postkantoor. Na de invoering van de postwet had de landelijke overheid het stichten van postkantoren aan de gemeenten opgedragen. Echter in de periode 1850-1877 realiseerde het Rijk zelf zeven postkantoren. In Amsterdam  (het Koninklijk Postkantoor aan de NZ Voorburgwal  192, de voorganger van het pand  dat nu Magna Plaza heet), Rotterdam  (het koninklijk postkantoor aan de Blaak ), ’s-Gravenhage , Leiden, Zwolle, Winschoten en Deventer.

 Henk van der Schoor heeft dit pand in Deventer mooi beschreven op pagina 60. Het ontwerp was van J.F. Metzelaar.  Gerealiseerd in  1873-1875. Het ligt aan de Kleine Overstraat, één van de smalle straatjes in de binnenstad van Deventer, op nummer 42-44. Het gebouw is nog steeds intact. Het voormalige dienstgebouw is de werkruimte van een kunstenaar. In de stad ondermeer bekend van het standbeeld van Leo Halle. Hij woont in de voormalige dienstwoning. Dat gedeelte van het pand stamt uit de 18e eeuw en werd dus in 1875 omgebouwd tot woning van de directeur van het postkantoor.

In de latere tijd (in 1975) verhuisde het postkantoor naar de Diepenveenseweg, het voorsorteercentrum, bestelkantoor en de administratieve ruimtes en de zetel van de directeur van het postkantoor. Achter het pand liep de spoorlijn, waar een postperron was gerealiseerd. Om de omvangrijke grafische industrie te servicen. Het voormalige VC staat al geruime tijd te koop, mogelijk wordt op het terrein woningbouw gerealiseerd. 

Inmiddels worden er geen postale activiteiten meer uitgevoerd in de stad, recent is het VBL ook gesloten. De grafische industrie is ook flink afgeschaald, onlangs is Roto Smeets failliet gegaan. Dit omvangrijke fabriekscomplex zou zo maar een nieuw woningbouwwijkje kunnen herbergen. Daaraan is meer behoefte dan aan een drukkerij.

Zwolle

De postale activiteiten in Zwolle zijn nog steeds talrijk. Zwolle kent een Sorteercentrum Brieven en een Sorteercentrum Pakketten. Op een industrieterrein, functionele gebouwen om de machines heen gebouwd.

De stad is qua geografie een belangrijk knooppunt, al  vanaf het midden van de 19e eeuw werden aan of in de buurt van het treinperron postale activiteiten verricht. Er moest overgeladen worden van de ene naar de andere trein. Zwolle was een van de drie spoorwegpostkantoren in de landelijke organisatie die verantwoordelijk was voor het postvervoer. Die organisatie bemenste het werkend vervoer (sorteren in de trein),  zorgden voor afspraken met maatschappijen voor lokaal spoor en andere vormen van vervoer.

Opvolger van de opvolger werd het Expeditieknooppunt Westerlaan. Dit deed dienst van 1962 tot 1997. Het wordt op dit moment volledig gestript om er een hip bedrijfsverzamelgebouw van te maken.

Zwolle is bijna constant zetel geweest van regionaal postaal bestuur. Behalve in de periode van de regio, toen de regio Noord- Oost in Groningen was gehuisvest. Had iets met de spreiding te maken.

Terug naar de postkantoren. Net als in Deventer werd in Zwolle al in 1873 een rijkskantoor gerealiseerd. Aan de Melkmarkt 39. De directeurswoning aan de Voorstraat 36, er vlak bij. Het pand is uiteindelijk gesloopt om plaats te maken voor het Provinciaal Overijssels Museum.

Net als in Deventer kwam er een pand van rijksbouwmeester Peters voor in de plaats. In 1910 aan de Nieuwe Markt 1. Het is een monument, en fungeert nu als horecagelegenheid. In dit pand zat destijds ook het postdistrict Zwolle, dat later meeverhuisde naar de Westerlaan in het EKP.

Op de foto helemaal boven: het pand van Peters aan de Nieuwe Markt. Daar onder: het kantoorgedeelte van het EKP aan de Westerlaan in Zwolle. Rechtsonder: de verbouwingswerkzaamheden aan het EKP in juli 2021 (bron: De Stentor)

Wijhe

In de Beeldbank vind ik een foto van het voormalig postkantoor op de hoek van de Oranjelaan met de Langstraat. Een pand uit het begin van de 20 e eeuw. Schuin tegenover Huize Wijhezicht. Veel meer ben ik niet over te weten gekomen.

De beschrijving van de historische wandeling door het centrum van Wijhe bevat nog een aardige anekdote over de postzegel. In de 19 e eeuw ontstond de gewoonte dat de verzender port betaalde. Voor die tijd betaalde de ontvanger. Behalve wanneer de brief werd geweigerd. Sommige verzender schreven de boodschap op de envelop, de ontvanger las dat en weigerde vervolgens de brief. Slim en goedkoop.

 

  • 1.Met hvds wordt het volgende standaardwerk bedoeld: Henk van de Schoor Bedrijfspanden van post, telegrafie en telefonie in Nederland 1850-1915. Een typologisch onderzoek Dissertatie Leiden, 1 december 1999
  • 2.Zie: https://nos.nl/artikel/2161272-waardevol-kunstwerk-raalte-in-de-shredder
  • 3.Een aantal plaatsen kwam op deze website als eerder aan bod. Deventer in een afzonderlijk verhaal over de postgeschiedenis van Deventer, Zwolle bij het verhaal over de EKPn, Dedemsvaart in het interview met Ton de Bie