Opnieuw op pad in Groningen

Woensdag 5 maart 2021 is een stralende dag. Fris, 6 graden is het om 11 uur als ik met mijn pakje brood en camera de deur uit ga.  Van te voren heb ik al een route uitgeschreven. De allereerste halte is Sappemeer. Aan de Noorderstraat 302 ligt een statig pand dat verbouwd is tot een appartementengebouw. Op Huispedia vind ik dat een appartementje van 35m2 een waarde zou hebben van € 110.000. Dat lijkt mij hier veel. Het mooie symmetrisch gebouw telt drie dakkapellen, drie x drie ramen op de eerste verdieping en beneden twee statige deuren en zeven grote ramen.  Het is gemeentelijk monument, net als het kantoor in het nabije Hoogezand ontworpen door de Rijksarchitect C.H. Peeters. Het is vergelijkbaar met het kantoor in Hoogezand, maar het heeft op de verdieping hardstenen kolommen tussen de vensters. Het gebouw stamt uit 1912, zo’n 15 jaar jonger dus dan het voormalige postkantoor in Hoogezand (Bron: https://www.dbnl.org).

Het is dan niet ver naar Oude Pekela, heel mooi gelegen aan een gracht, Feiko Clockstraat 139. Dit pand uit 1898, ook van Peters heb ik van te voren al goed kunnen bestuderen aan de hand van het hoofdstuk over dit gebouw in het boek “Herbestemming van postkantoren” van de hand van Koos Havelaar en Annette Wiesman. Het postkantoor degradeerde al in 1934 van hoofdpostkantoor tot hulppostkantoor. Havelaar en Wiesman beschrijven uitgebreid het restauratieproject van het echtpaar Goossens dat hier een wijnhandel startte. In het boek uit 2015 lees ik dat ze terug willen naar Noordwijk. De luiken zijn nu dicht, maar hun bord hang er nog.

In het heel erg rustige Winschoten vind ik aan de Burgemeester Venemastraat 9 mijn derde doel van de dag. Tot mijn schrik ziet het prachtige gebouw er verwaarloosd uit. Een vriendelijke mevrouw is benieuwd wat ik hier uitspook met mijn camera. Zij laat zien hoe het gebouw verwaarloosd wordt. Het hout van de kozijnen is zo rot als het maar kan! Thuis ontdek ik dat de benedenetage te huur is via https://ventu.nl/media/objects/ voor € 24.000 per jaar als kantoorruimte. De oppervlakte is 425m2. Zij laat me ook zien waar de uitbouw voor de bestellerszaal was. Op die plek zijn nu fraaie nieuwe woningen gebouwd. De bovenetage, vertelt de vriendelijke mevrouw mij, is als appartement in gebruik bij huurders die het mooi opgeknapt hebben. Over de bouwgeschiedenis vernemen we het volgende op  https://www.remeijer.nl/filatelie/PostverkeerWinschoten: “ Na veel gesteggel in de Gemeenteraad van Winschoten kwam er in 1907 een nieuw postkantoor aan de Burgemeester Venemastraat, tegenover de ambachtschool uit 1900. Het postkantoor was ontworpen door de Haagse bouwmeester C.H. Peters. De Winschoter aannemer J.B. IJzer heeft zowel de ambachtsschool als het postkantoor gebouwd.” Op 1 mei 2010 sloot het postkantoor. De aardige dame moet nu verder naar haar winkel, maar raadt me aan contact op te nemen met de Stichting “Oud- Winschoten”.

Op woensdag 1 november 2023 lezen we goed nieuws in het Dagblad van het Noorden. De Ommelander Ziekenhuis Groep neemt begin 2024 het gebouw in gebruik als nieuw revalidatiecentrum. Het gebouw wordt daarvoor speciaal ingericht. Er komen vier spreekkamers, een gymzaal en een wasgelegenheid. Jeroen Hemmes van de eigenaar, Wima Vastgoed vertelt: "De houten vloer was engszins krom getrokken, maar verder zag het er piekfijn uit. We hebben er een nieuwe betonnen vloer ingelgd en dubbelglas aangebracht. Op de buitenkant komt een plaquette waar de geschiedenis van het pand wordt beschreven."

Mijn boterhammen zijn inmiddels op als ik naar Delfzijl rijd. Nooit eerder geweest. Het beroemdste monument in Delfzijl is het standbeeld van Maigret, maar dat vind ik niet vandaag. Google leidt mij naar Schoolplein 7 alwaar een groot gezondheidscentrum is gevestigd. De simpele vraag een wat oudere inwoner:  “was dit vroeger het postkantoor?”, is aanleiding voor een uitgebreide toelichting. Aan de voegen in het metselwerk kun je zien waar het oude postkantoor was en waar de aanbouw van de uitbreiding van het gezondheidscentrum begint. Daar was de balie, en daar de geldautomaat van de Postbank. Daar was de voordeur. En kijk: het kunstwerk hangt er nog. Twee gepensioneerden bij elkaar. Ook hij is als gepensioneerde blijven “hangen”  in Groningen na een carrière in het onderwijs. Langs het kantoor van rederij Wagenborgen loop ik naar het Havenpoortje om nog een blik op de haven te werpen.

Nog even wat zakelijke gegevens: het pand is ontworpen door architect Bosma, het werd opgeleverd in 1963. Op een site van de gemeente Delfzijl noemt met het “shake hands” architectuur. Zoekend op internet vind ik dat Vastgoed Management Tijssen & Vos de 1035 m2 het eertijds aanbood voor € 495.000. GEVEKE Bouw & Ontwikkeling zorgde dat in 14 maanden het ultramoderne Gezondheidscentrum opgeleverd kon worden in 2018.

Het prachtige historische stadje Appingedam sla ik over en ik rijd via de N33 door Schildwolde naar Slochteren. Hier begon het aardgasavontuur van Groningen, maar daar zie je in het dorp helemaal niets van. Het dorp kent een aantal mooie huizen en een icoon van Groningen: de Fraeylemaborg. Aan de Hoofdweg ligt op nummer 35 het oude postkantoor oftewel, zoals op de gevel staat “ t òl postkantoor”. Idyllisch, met overal de bloeiende krokussen. In de gevel is nog een klassiek postkantoor gevelbrievenbus ingemetseld. Op de website https://rijksmonumenten.nl/monument/33801/oude-postkantoor-het-oude-postkantoor/slochteren lees ik dat de bouwperiode waarschijnlijk laat 18^e eeuw is. Het is een landelijk pand “waarin twee woningen, onder een schilddak met hoekschoorstenen. Zesruitsvensters.”   

Maar dan is het genoeg geweest voor vandaag. Na een rit van 4,5 uur waarin ik 160 km aflegde ben ik weer thuis.