Postkantoor in Canada

Natuurlijk ligt onze focus op het Nederlandse postkantoor. Jong en oud, groot en klein, afgestoten of in gebruik. We zoeken het uit en vertellen het verhaal. Maar op een of andere manier raak je toch gedeformeerd. Je krijgt een tik mee van de postkantorenmanie. Ben je in een boeiend ander land, dan is nu een van de eerste vragen “hoe zit het hier met de postkantoren?” Ik was in Canada; de CN Tower hoefde ik niet te beklimmen, de Niagara watervallen kunnen wel weer een andere keer. Maar ik heb wel drie postkantoren bezocht!

Cobourg

Ik verbleef in mei 2023 in Cobourg, een stadje met 19.000 inwoners, geliefd bij gepensioneerden Het ligt 100 kilometer ten oosten van Toronto, gelegen aan Lake Ontario. De eerste dag maakten we een wandeling door het stadje en vonden het postkantoor. Dat is een van de voornaamste verschillen met Nederland. Er zijn hier nog echte postkantoren en er is sprake van een gezamenlijk loketten- en vervoersbedrijf. Niet een erg uitnodigend gebouw, de bekende platte doos. Ik zie wel het fraaie wapenschild. Op de plekken waar in Nederland vroeger het rijkswapen zou staan zie ik nu een indrukwekkend wapenschild met de tekst “A mari usque ad mare”.  Dit is het Canadese rijkswapen. Als ik de betekenis opzoek op Wikipedia betekent dit “van de zee tot de zee”. Het is een Bijbelse uitdrukking toegeschreven aan Salomo. In het Canadese geval moeten we dit letterlijk zien, want Canada strekt zich uit van de Atlantische tot de Stille Oceaan.

 

Links: het postkantoor van Cobourg.

Boven: het wagenpark in de huisstijl van Canada Post, alles bij Canada Post is consequent tweetalig. Engels en Frans

De buitenkant van het postkantoor van Port Hope met indrukwekkende zuilen.

Loketten en publieksruimte

Rechts de eerste postzegel met Charles III

Boven: het voormalige postkantoor van Port Hope, ingelijst aan de muur

Rechts: het Canadese rijkswapen dat je aan de gevel van elk Canadees postkantoor vindt

Port Hope

Tien kilometer westelijke ligt het toeristische stadje Port Hope. Het wordt op dit moment in gereedheid gebracht voor de opnames van een speelfilm. Het postkantoor is wat groter dan dat in Cobourg. Een platte doos, maar indrukwekkende pilaren. We stappen binnen en zien een ruimte die nuttig gebruikt wordt voor postzaken en verkoop van postverwante zaken. De lokettiste vindt het bezoek prima, we mogen ook foto’s maken, maar zelf vindt ze zich geen model. We zien dat er ook postzegels met koning Charles III te koop zijn. We hebben nog niet veel Canadezen ontmoet die enthousiast zijn over hun nieuwe koning. Ook deze dame zegt desgevraagd “hmm…”. Aan de muur hangt een foto van de voorganger van dit postkantoor. Dat was wel een indrukwekkend gebouw, zo te zien eind 19e, begin 20e eeuw gebouwd. Het genre zoals we ook in Nederland goed gekend hebben.

Impressies van het postkantoor van Kingston. Het gebouw, postbussenfront, publiekshal met loketten en de kaart met postcodes.

KIngston

En paar dagen later bezoeken we de universiteitsstad Kingston, 150 kilometer oostelijker. Een plaats met 130.000 inwoners. Het kent een erg groot, centraal gelegen postkantoor. Vermoedelijk bevat het ook wel een soorteer- of distributiecentrum. We lopen hier de hal binnen. Zien een postbussenfront en meerdere loketten. Opvallend zijn de kaarten aan de muur met de wijken en de postcodes per straat. Canada kent een bijzonder fijnmazig postcode systeem: letter-cijfer-letter cijfer-letter-cijfer. Maar dan hebben mijn gastheren genoeg postkantoren gezien. We lopen verder de stad in, naar het meer.

Later bezoeken we nog Ottawa. Dat kende vroeger een prachtig postmuseum in het Museum of Civilizations. Maar helaas dat is opgeofferd in de overgang naar een museum voor de Canadese geschiedenis

De standaardbrievenbus in Canada was altijd rood. Op de foto zien we die nog bij het postkantoor van Cobourg. Maar tegenwoordig zijn ze bont, erg bont. Dat is gedaan om graffiti tegen te gaan. Ze vallen wel op!